Birkaç yıl önce yine çok komik bir olayla karşılaştım. Daha sonra bu olayı, birkaç kişinin ağzından aynı şekilde dinledim. Halbuki, onlara böyle bir şey anlatmadım. Ayrıca, onlar o gün benim gördüklerimi görmüş olamazlar; orada değillerdi. Nasıl oldu bilmiyorum? Şehir efsanesine bürünüyor olay yavaştan.
Neyse…
Kadıköy’den Üsküdar’a gideceğim günlerden biri. Mevsimlerden kış. Soğuk hava bi’ tarafımı kesmesin diye hızlı adım yürüyorum minibüs durağına. Derken, kırmızı ışıkta duran bir kamyon ve ‘LAMA‘ kılıklı şoferi ilişti gözüme. Her zamanki karizmasıyla oturmuş koltuğunda ve sağından solundan geçen hatun kişileri kesiyor. Adam, yeşil ışık yanmadan tükürük ihtiyacını gidermek istemiş olacak ki camını açmaya çalıştı. Olmadı. Camdan olmadı, kapıyı açıp tükürürüm demiş olacak ki kamyonun kapısını azcık açtı. Adam, kafasını dışarı doğru uzattı, tam tükürecekken ‘çotanahkt’ diye kamyondan düştü. Ne yalan söyleyeyim, çok hoşuma gitti!
Ya bendeki göz, gez değil ya da adam çölde kutup ayısıyla karşılaşanlardan. Bilemedim, canım okuyucu.
O.M. 